Vroeger zat mijn vader ook in het vak. Ik kreeg al jong veel mee van het ondernemerschap.
Dit verhaal speelde jaren geleden, in de tijd dat de computer net werd geïntroduceerd. Dat is vergelijkbaar met de opkomst van ChatGPT nu. Ook toen was er ongemak en onzekerheid over of jouw baan straks nog wel bestond.
Mijn vader had een grote klus bij een gemeente waar alle secretaresses wegwijs werden gemaakt met de computer.
Hij zette een inhoudelijk ijzersterke medewerker op de klus die álles wist van computers, maar helaas niets van didactiek.
Een expert in zijn vak, maar niet in communicatie. Zijn vakkennis was echter goud!
De secretaresses hadden zo hun bedenkingen en weerstand tegen de computer. Dat projecteerden ze uiteraard op die grote, wat onhandige en ongemakkelijke man voor de groep.
Het duurde niet lang of er kwam gemor. ‘Hoe kun je hem nu voor de groep zetten?’ Ze eisten een andere trainer. Iets dat onmogelijk was, daar was het onderwerp te nieuw voor. Er waren simpelweg geen andere trainers.
Mijn vader wist het gemor om te draaien. “Tuurlijk is hij niet de beste communicator”, zei hij, “maar daar gaat deze training ook niet over”.
Kijk niet naar wat je níet van deze man kunt leren, maar vooral naar wat je wél van hem kunt leren”.
De verantwoordelijkheid voor het leren legde hij zo weer terug in de groep. Uiteindelijk was iedereen hartstikke tevreden met de resultaten.