Vroeger zat mijn vader ook in het vak. Als klein meisje kreeg ik aan de keukentafel het ondernemerschap al mee en hoorde ik veel verhalen.
Deze anekdote speelde in de tijd dat de computer net werd geïntroduceerd. Dit was ongeveer net zo ingrijpend als ChatGPT nu is. Met bijbehorend ongemak en onzekerheid of je baan straks nog wel bestaat.
Mijn vader had een klus aangenomen bij een grote gemeente waar alle secretaresses opgeleid werden in het werken met de computer. Hij had indertijd een inhoudelijk ijzersterke medewerker in dienst die werkelijk alles wist van computers, maar helaas iets minder van didactiek of interactie. Hij was een expert in zijn vak, maar niet zozeer in de communicatie. Vanwege zijn vakkennis werd hij voor die groep gezet.
De secretaresses waren leergierig, al hadden ze ook zo hun bedenkingen en de nodige weerstand tegen de computer. Die weerstand projecteerden ze op die grote, wat onhandige en ongemakkelijke man voor de groep.
Het duurde niet lang of er kwam gemor. ‘Hoe kun je hem nu voor de groep zetten?’ Ze gingen verhaal halen en klagen. Sterker nog, ze eisten een andere trainer. Iets dat in die tijd onmogelijk was. Het onderwerp was zo nieuw, er waren nog niet zo veel trainers met deze expertise te vinden.
Natuurlijk wist mijn vader wel dat het communicatief niet de beste trainer was, “maar”, zei hij “daar gaat de cursus ook niet over”. Kijk niet teveel naar wat je níet van deze man kunt leren, maar vooral naar wat je wél van hem kunt leren”. En dat is gedegen kennis en vaardigheden over de computer. “Kijk voorbij de weerstand, anders zouden jullie wel eens waardevolle informatie kunnen missen”.
Zo legde hij de verantwoordelijkheid voor het leren en het ontwikkelen weer terug in de groep. Ik denk hier aan als ik de lat weer eens veel te hoog leg op alle vlakken van het trainerschap. Dan bedenk ik me waarvoor de mensen uiteindelijk naar onze training komen. En daar excelleer ik op, de rest is bijzaak. Niet alles hoeft perfect.
Voor de training sociale vaardigheden bij diezelfde gemeente huurde mijn vader overigens wel een andere trainer in. Iemand die daar heel gedreven in was, maar die helaas niet zo veel wist van computers.